پاورپوینت ‌فرایند جوشکاری با گاز‌

 

‌فرایند جوشکاری با گاز‌

جوشکاری گازی (Gas Welding) فرآیندی است که در اثر احتراق سوخت گازی و گاهی بنزین با اکسیژن، شعله ای در نوک مشعلجوشکاری ایجاد شده و با استفاده از حرارت ناشی از آن، فلز پایه و فلز پرکننده ذوب می‌شوند. شعله در این فرآیند از دو بخش مخروط داخلی و پوشش حفاظتی تشکیل می‌شود. چنانچه از گاز استیلن به عنوان سوخت گازی استفاده شود، فرآیند جوشکاری اکسی استیلن (Oxy Acetylene Welding : OAW) نامیده می‌شود. ممکن است از فلاکس برای اکسید زدایی و تمیز کردن سطوح فلزاتی که قرار است به هم جوش داده شوند، استفاده شود. فلزاتی که معمولاً از این طریق جوشکاری می‌شوند، فولاد‌های ساده کربنی و فولادهای کم آلیاژی هستند. این فرآیند بسیار ساده بوده و حفاظت ناحیه جوش از طریق گاز صورت می‌گیرد که البته چندان هم موثر نیست.
واکنش احتراق در شعله در دو مرحله صورت می‌گیرد که گرمای ناشی از آن تأمین کننده حرارت مورد نیاز برای جوشکاری گازی است. حرارت لازم در این روش از واکنش شیمیایی گاز با اکسیژن بوجود می‌آید. حرارت توسط جابجایی و تشعشع به كار منتقل می‌شود. قدرت جابجایی به فشار گاز و قدرت تشعشع به توان چهارم درجه حرارت شعله بستگی دارد.

ویژگی‌های فرآیند جوشکاری گازی

1- درجه حرارت شعله با توجه به سوخت گازی تعیین می‌شود.
2- گاز استیلن بیشترین درجه حرارت شعله (۳۰۸۷ درجه سانتیگراد) را ایجاد می‌کند.
3- سوختن گاز هیدروژن منجر به افزایش درجه حرارت شعله تا ۲۶۶۰ درجه سانتیگراد میشود.
4- گرمای محتوی واکنش شامل گرمای ناشی از احتراق مرحله اول و دوم است.
5- حداقل واکنش شعله با فلز پایه و فلز پرکننده در صورت استفاده از شعله خنثی است.
6- معمولاً از هوا برای انجام واکنش استفاده نمی‌شود. زیرا نیتروژن موجود در آن حرارت را جذب کرده و منجر به کاهش گرمای محتوی فرآیند می‌شود.

مزایا و محدودیت‌های جوشکاری گازی
مزایا‌

1- تجهیزات ساده، قابل حمل و ارزان قیمت
معایب و محدودیت‌ها‌
1- به دلیل محدودیت در توان این فرآیند، سرعت جوشکاری پایین است.
2- گرمای کل ورودی به واحد طول فلز، بالاست. بنابراین ناحیه متأثر از حرارت بزرگی ایجاد می شود.

کاربران عزیز توجه داشته باشید هنگام دانلود فایل از مرورگر internet explorer استفاده نکنید تا با مشکل روبه رو نشوید.